Notenallergie: tekenen & tips om ermee om te gaan

Een notenallergie kan gepaard gaan met ernstige symptomen en de levenskwaliteit van de getroffenen beperken. Hazelnoten en pinda’s behoren tot de meest voorkomende allergenen. Maar pinda’s behoren eigenlijk tot de peulvruchten en zijn dus niet het onderwerp van onze waarnemingen. De allergiesymptomen lijken echter op die van de hier beschreven notenallergie. In het volgende leer je wat een notenallergie is, welke symptomen ze veroorzaakt en hoe ze gediagnosticeerd en behandeld kan worden.

Wat kan een notenallergie veroorzaken?

Niet alle noten zijn hetzelfde. Zoals we al vastgesteld hebben, is de pinda botanisch van een heel andere familie. Deze “echte” noten kunnen allergieën veroorzaken

• Hazelnoot
• Walnoot
• Pistache
• Amandel
• Pecan
• Paranoot
• Cashewnoot
• Macadamianoot
• Queensland noot

Notenallergie verwijst naar een vorm van allergie voor notenvruchten die aan bomen groeien. Ook kastanjes worden er vaak onder verstaan, of pijnboompitten en andere eetbare zaden worden onder de overkoepelende term noten samengebracht.

Hoe ontstaat een notenallergie?

Elke persoon is meestal allergisch voor slechts één bepaalde noot. Dit komt omdat elke afzonderlijke noot zijn eigen eiwitten heeft die er typisch voor zijn. In de meeste gevallen reageren de getroffenen alleen op een zeer specifieke eiwitverbinding. Dit heet een primaire notenallergie. De zogenaamde opslageiwitten zijn verhoogde allergenen. Deze eiwitten ondersteunen de plantengroei en kunnen niet door maagzuur afgebroken worden. Primaire notenallergieën komen vooral bij kinderen voor.

Welke voedingsmiddelen kunnen een notenallergie opwekken?

Talrijke voedingsmiddelen bevatten noten in grote hoeveelheden. Maar ook voedingsmiddelen die slechts sporen van noten bevatten zijn gevaarlijk voor mensen met een allergie. Het volgende overzicht vergelijkt duidelijke allergenen met verborgen allergenen in voedingsmiddelen.

Notenoliën kunnen ook allergieën opwekken. Terwijl koudgeperste en dus hoogwaardige oliën vaak allergieën opwekken, worden geraffineerde oliën meestal beter verdragen.

Waarop moeten mensen met een notenallergie letten bij het winkelen?

De Europese levensmiddelenwetgeving bepaalt dat alle voedingsmiddelen die noten bevatten dienovereenkomstig geëtiketteerd moeten worden. Sinds 2014 is de informatie ook verplicht voor losse goederen. Een ander probleem blijft hierdoor echter grotendeels onaangetast. In veel verwerkende bedrijven worden noten apart verwerkt. Het is

niet ongewoon dat de producten geen noten bevatten, maar wel gevaarlijk zijn door sporen van noten die bijvoorbeeld aan de machines blijven kle

ven. Op veel plaatsen staat een waarschuwing: “Kan sporen van noten bevatten”. De fabrikanten zijn echter niet verplicht deze informatie te verstrekken. Voor de getroffenen is de enige manier vaak om het de producent rechtstreeks te vragen. Als het product noten bevat, moeten de notensoorten apart vermeld worden en duidelijk gemarkeerd worden, d.w.z. onderstreept of in kleur gemarkeerd.

Hoe vaak komt een notenallergie voor?

Notenallergieën komen in Duitsland vrij veel voor. De noten zijn de enige koplopers onder de triggers van voedselallergieën. Geschat wordt dat ongeveer twee procent van de volwassenen en iets minder dan een procent van de kinderen er last van heeft.

link gekopieerd

Allergenen zijn onderhevig aan regionale verschillen. In Europa worden de meeste allergieën uitgelokt door pinda’s en hazelnoten. In de VS staan cashewnoten en walnoten bovenaan deze lijst. Wereldwijd veroorzaken pistachenoten, hazelnoten, amandelen, pecannoten en macadamianoten de meeste notenallergieën. Studies hebben aangetoond dat in Europa ongeveer 1,4 procent van de bevolking getroffen wordt door een notenallergie. Tegelijkertijd is uit onafhankelijk van medische onderzoeken gehouden enquêtes gebleken dat bijna twaalf procent zichzelf beschouwt als iemand met een notenallergie.

Wie wordt getroffen door een notenallergie?

Hoewel een allergie voor noten meer voorkomt bij zuigelingen en jonge kinderen, treft een allergie ook volwassenen. Een melkallergie is meestal genezen tegen de schoolleeftijd van het kind en het lichaam verdraagt het melkeiwit dat voorheen als schadelijk werd beschouwd. Een notenallergie daarentegen geneest slechts in zeldzame gevallen spontaan en kan de getroffenen de rest van hun leven vergezellen. Als de allergie spontaan op volwassen leeftijd optreedt, is dat meestal te wijten aan een allergie voor berkenstuifmeel. In dit geval heet het een secundaire allergie. Berkenpollen bevatten eiwitten die qua structuur lijken op noteneiwitten. Dit kan tot een kruisreactie leiden en het ontstaan van een notenallergie. Het verloop van deze kruisallergieën is meestal minder ernstig. We gaan er hieronder dieper op in.

Wat zijn de symptomen van notenallergie?

Mensen met notenallergie ervaren de typische symptomen al een paar minuten na het eten van noten. Vaak zijn de kleinste hoeveelheden noten al voldoende, soms is het zelfs voldoende als je alleen maar een nootje aanraakt. De allergenen komen dan via huidcontact in het lichaam terecht. De meest voorkomende symptomen die optreden na het eten van noten zijn:

• Zwelling in de mond
• Kortademigheid
• Misselijkheid
• Diarree
• Overgeven
• Problemen met de bloedsomloop

Geïsoleerde notenallergieën kunnen tot anafylactische reacties leiden. De snelle daling van de bloeddruk kan tot shock leiden. De symptomen van notenallergie lijken op die van andere voedselallergieën. Hieronder volgt een duidelijk overzicht van de symptomen, uitgesplitst per lichaamsregio.

Noten hebben een zeer hoog allergiepotentieel en worden daarom ook beschouwd als de meest voorkomende triggers. Bij sommige allergenen, bijvoorbeeld pinda’s, die hier niet besproken worden, zijn zelfs de kleinste hoeveelheden voldoende om symptomen te veroorzaken. Als de allergie ernstig is, is het voldoende de eiwitdeeltjes in te ademen. De allergenen microchip test is een manier om de ernst van notenallergieën vast te stellen. Als er al een allergie voor hazelnoot-, berken-, beuken- of elzenstuifmeel bestaat, kan een overreactie op hazelnoten, walnoten, cashewnoten of paranoten niet worden uitgesloten. Kruisreacties in verband met pollenallergie verlopen vaak minder dramatisch. Getroffenen merken meestal alleen een tintelend en branderig gevoel in de mond.

Wat is een kruisallergie precies?

Van kruisallergie is sprake als verschillende allergenen met gelijksoortige eigenschappen bij elkaar komen. In principe is de allergie niet nieuw, maar alleen de eigenlijke aanleiding is verward met het verwante allergeen. Pollen speelt een belangrijke rol bij notenallergieën. Het is dus niet onmogelijk dat mensen met een pollenallergie ook een notenallergie krijgen. Een pollen-geassocieerde voedselallergie treedt op, bijvoorbeeld als je allergisch bent voor berkenstuifmeel en dan last krijgt van een hazelnoot-allergie, een amandel-allergie of een walnoot-allergie. Het volgende overzicht vergelijkt de eigenlijke pollenallergieën en de mogelijke kruisallergieën met noten.

Terwijl de mogelijke kruisreacties met boompollen, bij voorkeur berkenstuifmeel, vrij algemeen zijn, zijn de andere opgesomde kruisallergieën eerder zeldzaam.

Kan ik met een echte notenallergie ook kruisreacties opwekken?

Deze beschreven situatie werkt eigenlijk ook in omgekeerde volgorde. Als je een echte notenallergie hebt die niet door een kruisreactie veroorzaakt wordt, kun je ook een kruisreactie ontwikkelen. Allergenen met een gelijkaardige structuur zijn hiervoor verantwoordelijk. Dit overzicht toont je enkele voorbeelden van deze kruisreacties

Omdat pecannoten een hoog nikkelgehalte hebben, kunnen eventuele allergieverschijnselen ook te wijten zijn aan een nikkelallergie. Hetzelfde geldt voor cashewnoten, die ook een hoog nikkelgehalte hebben.

Hoe wordt een notenallergie gediagnosticeerd?

Als de genoemde symptomen worden opgemerkt na het eten van noten, moet in elk geval een arts worden geraadpleegd. Zoals we al gehoord hebben, moeten symptomen niet licht opgevat worden. Als een notenallergie onbehandeld blijft, kan ze verergeren en in extreme gevallen tot een allergische shock leiden. De allergoloog heeft verschillende diagnosemethoden tot zijn beschikking

• Priktest
• Bloedafname
• Provocatietest

Bij het begin van elk bezoek aan de dokter moet er een persoonlijk gesprek zijn. De dokter zal uitvoerig met je praten en je vragen stellen over je eetgewoonten. Het is belangrijk om precies te analyseren wanneer en in welke context de eerste symptomen verschenen.

Door een gedetailleerde anamnese af te nemen, kan de arts een eerste beeld krijgen en bepalen hoe

verder te gaan. Bij een priktest wordt de huid licht bekrast. Kleine hoeveelheden van het verdachte allergeen in vloeibare vorm worden daar aangebracht. De huidreactie wordt dan gedurende enkele uren geobserveerd. Als er roodheid of zwelling is, is het allergeen waarschijnlijk gevonden. Verdere tests zijn echter nodig. De IgE test bestaat uit het nemen van een bloedmonster. Het bloedmonster wordt geanalyseerd op het gehalte aan immunoglobuline E. Een hoge concentratie van deze antilichamen kan wijzen op een allergie. Als de arts na het nemen van het bloedmonster nog twijfelt, kan een orale provocatietest zekerheid geven over welke noot de allergie uitlokt. Deze test kan mogelijk gepaard gaan met ernstige allergische reacties en mag daarom alleen onder strikt medisch toezicht uitgevoerd worden. De dokter geeft langzaam toenemende hoeveelheden van het allergeen met bepaalde tussenpozen. De patiënt is dan onder observatie. De arts observeert de reacties en beslist wanneer hij de test moet stoppen.

Hoe betrouwbaar is de diagnose van een notenallergie?

Het zou waarschijnlijk te onzeker zijn om alleen met een prik- of IgE test een diagnose te stellen. In dit verband zijn reeds studies uitgevoerd. Zo werden de provocatietests van 109 proefpersonen geëvalueerd. Na de prik- of IgE test werd bij deze patiënten een tweede allergie gevonden, naast de bekende notenallergie. De proefpersonen hadden echter niet eerder op het gediagnosticeerde tweede allergeen gereageerd. Bij meer dan elke tweede deelnemer aan de studie kon een mogelijke tweede allergie niet bevestigd worden. Soortgelijke studies werden uitgevoerd met 44 mensen die getroffen waren door pinda-allergie. De door huid- of bloedtest ontdekte allergie voor andere notensoorten kon niet door de provocatietest bevestigd worden. https://www.foodlux.de/erdnussoel-test/

Hoe wordt een notenallergie behandeld?

Als eenmaal de oorzakelijke noot gevonden is, is er een eenvoudige manier om een allergische reactie te voorkomen. Het allergeen moet uit het voedsel verdwijnen en de noot mag niet meer gegeten worden. Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want noten zitten vaak verstopt in voedsel waar je ze niet van verwacht. Zo kan het een probleem worden om in te gaan op de uitnodiging voor een etentje bij een vriend thuis of om je volgende verjaardag in een restaurant te vieren. Veel mensen zijn ook vegetariër of veganist en noten en zaden zijn voor hen een belangrijk voedingsbestanddeel. In elk geval moet een verandering in het dieet onder leiding van een arts of voedingsdeskundige worden doorgevoerd. Deze persoon kan dan ook nuttige tips geven voor het dagelijks leven.

Wat moet ik doen als ik een notenallergie heb?

Als je eenmaal de diagnose notenallergie hebt gekregen, zul je veel discipline moeten betrachten. Dit begint met het bestuderen van de ingrediënten op de verpakking in de supermarkt en eindigt in het restaurant, waar je ofwel de speciale allergie-informatie op het menu moet vinden, ofwel ze je moet laten overhandigen. Als je als bijzonder risicovol wordt beschouwd en een anafylactische shock niet kan worden uitgesloten, is het raadzaam een noodpakket voor mensen met een allergie aan te schaffen. Deze kit bevat een adrenaline auto-injector die je zelf kunt bedienen. De kit bevat ook een corticosteroïd in vloeibare vorm of als tablet. Je moet ook onmiddellijk kunnen beschikken over een antihistaminicum. Bovendien moet een astma-inhalator bijgevoegd worden. [4]